DE DOOD
De dood zou er zijn om mensen de waarde van het leven in te laten zien, het zou geen eindpunt zijn, alles loopt door in een cirkel. De dood wordt gezien als een fase waarin de ziel naar een ''tussenwereld'' gaat, waar het wordt beoordeeld.
Op de dag des oordeels zal de ziel terugkeren naar het lichaam van de overleden persoon, daarom is het belangrijk dat het lichaam in zijn geheel wordt begraven. Crematie komt vrijwel niet voor, het lichaam wordt in een zo goed mogelijke staat gebracht voordat het de grond in gaat. Tijdens de dag des oordeels beslist Allah wie er goed heeft geleefd, en wie er dus naar het beloofde paradijs mag.
Als een persoon op sterven ligt is het gebruikelijk dat deze met zijn gezicht richting Mekka wordt neergelegd. De laatste woorden van een stervend persoon moeten een onderdeel van een gebed zijn, iets waarmee ze Allah prezen.
Meestal wordt een Moslim begraven in het land waar het grotere deel van hun familie woont en de rest van de familie begraven ligt. Zo zullen de meeste mensen je nog komen bezoeken en voor je bidden.
Op de dag des oordeels zal de ziel terugkeren naar het lichaam van de overleden persoon, daarom is het belangrijk dat het lichaam in zijn geheel wordt begraven. Crematie komt vrijwel niet voor, het lichaam wordt in een zo goed mogelijke staat gebracht voordat het de grond in gaat. Tijdens de dag des oordeels beslist Allah wie er goed heeft geleefd, en wie er dus naar het beloofde paradijs mag.
Als een persoon op sterven ligt is het gebruikelijk dat deze met zijn gezicht richting Mekka wordt neergelegd. De laatste woorden van een stervend persoon moeten een onderdeel van een gebed zijn, iets waarmee ze Allah prezen.
Meestal wordt een Moslim begraven in het land waar het grotere deel van hun familie woont en de rest van de familie begraven ligt. Zo zullen de meeste mensen je nog komen bezoeken en voor je bidden.
PLICHTEN
Nadat er iemand is overleden in een Islamitische familie, hebben deze mensen 4 plichten;
1) Ghoesl; de dodenwassing
2) Kafan; het ''mummificeren''
3) Salaat al-janaza; het begrafenisgebed
4) Begraven
GHOESL
Het wassen van de overleden dierbare wordt gedaan door iemand van het zelfde geslacht, of door zijn/haar levenspartner. Eerst wordt het lijk van de knieën tot de navel bedekt, dan wordt er op de buik gedrukt zodat de ingewanden geleegd worden. Hierna wordt een kleine wassing, de wudu, gedaan. De handen, armen tot aan de ellebogen, voeten, gezicht, nek, oren, neus, en mond worden schoon gemaakt. Tot slot voeren ze nog een grote wassing uit, de ghusl, het hele lichaam wordt dan meerdere keren gewassen. De ghusl begint aan de rechter kant van het lichaam, van voor naar achter en van het hoofd naar de tenen.
Deze wassing wordt in een Moskee, rouwkamer, of ziekenhuis uitgevoerd.
KAFAN
Het hele lichaam van de overleden persoon wordt ingewikkeld met doeken. Voor mannen worden drie doeken gebruikt en voor vrouwen vijf. De doeken zijn van verschillende vermaten, de grootste doeken gaan als laatste om het lijk heen. Ze worden van links naar rechts, en dan van rechts naar links afgewisseld ingewikkeld.
SALAAT AL-JANAZA
Bij turkse families wordt dit gebed uitgevoerd op het terrein van de Moskee waarbij de dienst gehouden wordt, en bij Marokkanen in de bidruimte. De Imam vraagt hoe ze de overledene kenden aan de mensen die aanwezig zijn tijdens dit gebed. Meestal zijn dit enkel de mannen. De overleden persoon wordt hier vergeven van al zijn/haar zonden door de familieleden.
Meestal wordt dit gebed plaats gehouden in Nederland EN in het land waarin de persoon begraven wordt.
BEGRAVEN
Doordat het lijk in sommige gevallen naar een ander land vervoerd moet worden kan het lichaam niet binnen 24 uur begraven worden, wat volgens de Islam wel zou moeten gebeuren.
In Turkije wordt men zonder kist begraven, maar in Marokko worden lijken uit Europa wel met een kist begraven.
Het lijk wordt zo neergelegd dat het met het gezicht richting Mekka ligt, op de rug of op de rechter zijde.
Het graf wordt dicht gemaakt door alle mensen die aanwezig zijn, zij mogen elk 3 handen aarde het graf in gooien, totdat er een bult ontstaat.
1) Ghoesl; de dodenwassing
2) Kafan; het ''mummificeren''
3) Salaat al-janaza; het begrafenisgebed
4) Begraven
GHOESL
Het wassen van de overleden dierbare wordt gedaan door iemand van het zelfde geslacht, of door zijn/haar levenspartner. Eerst wordt het lijk van de knieën tot de navel bedekt, dan wordt er op de buik gedrukt zodat de ingewanden geleegd worden. Hierna wordt een kleine wassing, de wudu, gedaan. De handen, armen tot aan de ellebogen, voeten, gezicht, nek, oren, neus, en mond worden schoon gemaakt. Tot slot voeren ze nog een grote wassing uit, de ghusl, het hele lichaam wordt dan meerdere keren gewassen. De ghusl begint aan de rechter kant van het lichaam, van voor naar achter en van het hoofd naar de tenen.
Deze wassing wordt in een Moskee, rouwkamer, of ziekenhuis uitgevoerd.
KAFAN
Het hele lichaam van de overleden persoon wordt ingewikkeld met doeken. Voor mannen worden drie doeken gebruikt en voor vrouwen vijf. De doeken zijn van verschillende vermaten, de grootste doeken gaan als laatste om het lijk heen. Ze worden van links naar rechts, en dan van rechts naar links afgewisseld ingewikkeld.
SALAAT AL-JANAZA
Bij turkse families wordt dit gebed uitgevoerd op het terrein van de Moskee waarbij de dienst gehouden wordt, en bij Marokkanen in de bidruimte. De Imam vraagt hoe ze de overledene kenden aan de mensen die aanwezig zijn tijdens dit gebed. Meestal zijn dit enkel de mannen. De overleden persoon wordt hier vergeven van al zijn/haar zonden door de familieleden.
Meestal wordt dit gebed plaats gehouden in Nederland EN in het land waarin de persoon begraven wordt.
BEGRAVEN
Doordat het lijk in sommige gevallen naar een ander land vervoerd moet worden kan het lichaam niet binnen 24 uur begraven worden, wat volgens de Islam wel zou moeten gebeuren.
In Turkije wordt men zonder kist begraven, maar in Marokko worden lijken uit Europa wel met een kist begraven.
Het lijk wordt zo neergelegd dat het met het gezicht richting Mekka ligt, op de rug of op de rechter zijde.
Het graf wordt dicht gemaakt door alle mensen die aanwezig zijn, zij mogen elk 3 handen aarde het graf in gooien, totdat er een bult ontstaat.
DE ROUWPERIODE
De familie van de overleden dierbare rouwt maximaal 3 dagen, terwijl de weduwe van een overleden man 4 maanden en 10 dagen in een rouwperiode zit. Tijdens deze periode is het niet toegestaan om jezelf opvallen aan te kleden, en je mag ook een parfum, juwelen, of opvallende make-up dragen zoals oogpotlood en eyeliner. Thuis of in een Moskee worden de overledenen herdacht.